In amper drie maanden wist de ziekenhuisapotheek van het Maastricht UMC+ maar liefst 15 apothekersassistenten aan te nemen. De sleutel? Een gerichte arbeidsmarktcampagne die liet zien hoe het écht is om er te werken. Operationeel Managers Klinische Farmacie en Toxicologie Judith Baars en Cindy van der Velde, , vertellen over de impact van de campagne, de toevallig gunstige timing én de lessen voor de toekomst.
De vacature voor apothekersassistenten ging live op 18 december. Wat volgde, overtrof de verwachtingen. “We hebben 40 sollicitaties gehad,” vertelt Cindy. “De eerste had je aangenomen en de laatste moest nog op gesprek komen.” Uiteindelijk werden er 15 kandidaten aangenomen. 21 sollicitanten vielen af vanwege een niet-afgeronde opleiding of gebrek aan relevante ervaring, en 4 trokken hun sollicitatie in. Recruiter Richard Hagedoorn vatte het treffend samen: “Vijftien van de vijfentwintig aannemen, dat zijn cijfers waar je als recruiter van droomt.”
Stakingen in de openbare apotheken: de timing zat mee
De campagne viel samen met landelijke stakingen van apothekersassistenten in de openbare apotheken. Judith: “Dat was puur toeval, maar het werkte in ons voordeel. We hoorden dat onze campagne veel reuring veroorzaakte op social media.” Cindy: “Wij deden ons ineens voor als de beste van de beste – althans, zo werd het ervaren. Dat zorgde voor gesprekken én reacties.”
Campagne met herkenbare gezichten
De kracht van de campagne zat in de mensen zelf. In een korte film vertellen medewerkers van de ziekenhuisapotheek waarom hun werk ertoe doet, en hoe ze dat samendoen. Judith: “We spraken sollicitanten die zeiden: ‘Daisy werkt hier toch ook?’ Dan zeg je: ‘Ken je Daisy dan?’ ‘Ja, van het filmpje.’” Cindy vult aan: “Ze kenden haar niet omdat ze ooit samen hadden gewerkt, maar omdat ze haar herkenden uit de campagne. Dat zegt wel iets over impact.”
Trots en verbondenheid in het team
De campagne deed niet alleen extern haar werk. Ook binnen het team bracht het energie en verbondenheid. Judith: “Als ik terugkijk naar dat hele filmpje: dat heeft binnen ons team echt wat gebracht. Mensen waren trots. Ik kan me voorstellen dat we intern best wel met lol en trots gekeken hebben naar de Daisy’s, zeg maar.” Collega’s herkenden elkaar in de beelden, deelden de filmpjes onderling en voelden zich gezien.
Laagdrempelig, herkenbaar en eerlijk
De campagne voelde voor sollicitanten laagdrempelig. Hoewel WhatsApp geen expliciete kanaalkeuze was, gaven meerdere mensen de voorkeur aan direct en persoonlijk contact. Judith: “Die laagdrempelige manier van reageren heeft goed gewerkt. Dat zagen we ook terug in hoe mensen zich aanmelden.”
Goed georganiseerd en verrassend beheersbaar
De toestroom van sollicitanten vroeg om strakke organisatie, maar bleek beheersbaar. “Ik had wel gedacht dat we er werk aan zouden hebben, maar ik had niet gedacht dat ik zo overspoeld zou worden,” zegt Cindy. “Maar achteraf viel het eigenlijk mee. Je denkt: oh jee, een hele campagne. Maar het was goed te doen.” Judith beaamt dat: “Ik had verwacht dat het veel meer acties van ons zou vragen, maar het meeste werd echt voor ons geregeld. Morres nam ons ontzettend veel werk uit handen.”
Vooruitkijken: septemberronde in aantocht
Nu de eerste groep nieuwe collega’s is aangenomen, ligt de focus op een goede start. “We zijn nu vooral bezig met het inwerken en inpassen van alle nieuwe mensen in het team,” vertelt Cindy. Judith vult aan: “In september willen we waarschijnlijk weer een ronde starten. Het mooie is: alles ligt klaar. De aanpak staat, de campagne staat. Het is eigenlijk een kwestie van opnieuw ‘aanzetten’.”
